
De buurvrouw reanimeren of in het ziekenhuis wakker worden zonder te weten hoe je er bent terechtgekomen. Dat overkwam burgerhulpverlener Shiara Hebbink en gereanimeerde David van Vliet. Aan NU.nl vertellen ze hun verhaal. “Ik heb hierdoor vertrouwen in de mensheid gekregen.”
David van Vliet kon twee jaar geleden moeilijk in slaap komen door pijn in zijn rug. De 63-jarige ICT’er maakte zich niet veel zorgen. “Soms kun je door maagzuur rugpijn krijgen, dus ik dacht dat ik gewoon nog een maagzuurremmertje moest nemen.”
Om zijn vrouw niet tot last te zijn, verplaatste hij zich die nacht van hun bed naar de bank in de woonkamer. Toen iedereen de volgende dag weer vanuit school of werk binnendruppelde, lag Van Vliet nog steeds op de bank.
Nog geen reden tot paniek, tot zijn jongste dochter een paar uur later vroeg hoe hij zich voelde. Van Vliet reageerde niet, keek verwilderd om zich heen en stopte met ademen. “Het voelde alsof ik dood aan het gaan was,” zei hij later. Zijn vrouw en dochters belden onmiddellijk 112.
Wat er daarna gebeurde, kreeg hij pas dagen later in het ziekenhuis te horen. “Het is alsof ik het verhaal van iemand anders vertel, dat voelt heel gek. Ik kon me gewoon niet meer herinneren wat er was gebeurd.”